Hjartesmil-bloggar Mariell Øyre vil gjerne leve kunstnarlivet til fulle. No skriv ho og Jostein Avdem Fretland, som ho er trulova med, bok saman.
– Å skrive bok saman med Jostein er som ein draum, og det går veldig glatt. Me er vane med å jobbe i lag og synest eigentleg berre det er kjekt. Me er kvalmande konstruktive og skuffande lite dramatiske når me skriv saman, seier Mariell om bokprosjektet.
Blogg som CV
Boka dei skriv på, skal etter planen kome ut hausten 2013.
– Eg kan seie så mykje som at ho handlar om ein nordmann i London, varmluftsballongar, hemmelege rom og kompliserte familiar. Og sjølvsagt om ein heil masse kjærleik.
Mariell Øyre er frå Årdal og mest kjend for bloggen Hjartesmil, der ho skriv om kvardagslege hendingar, kunst, foto, kjærleiken og resten av livet. Og alt blir skrive med små bokstavar, på nynorsk. For det fekk ho mellom anna i 2011 stipend frå Noregs Mållag. Tidlegare har ho også gitt ut magasin.
– Eg vil framleis blogge, kan ikkje tenkje meg å ikkje gjere det. Det er gjennom bloggen eg har fått alle sjansar eg har fått, han er betre enn ein CV kva dag som helst.
Kunstnarlivet
I dag bur ho og kjærasten i London, ein by der opplevingane står i kø. Ikkje minst for Mariell, som drøymer om å realisere fleire bok- og magasinprosjekt, i tillegg til å utdanne seg som fotograf.
– Ingen dag er lik den før, eg jobbar med dei kreative prosjekta mine om kvarandre og har lite til ingen struktur på kvardagen i grunnen. Ein dag skriv eg heile dagen, ein annan jobbar eg med bilete. I dag har eg berre vore på museum, der eg åt ein blåbærmuffin og smilte til eldre damer med stokk som tok av seg brillene for å sjå på Diane Arbus-fotografia. I morgon anar eg ikkje kva eg driv med. Akkurat no likar eg det best slik, så kan eg i alle fall fortelje borna mine at eg levde kunstnarlivet til det fulle før eg vart vaksen og ordentleg.
– Kva skjer framover?
– Om ikkje så lenge leverer Jostein mastergraden sin, og då skal me ha kveitebrødsdagar i London og late som om me er på ferie, og ete middag til frukost og frukost til middag. Så er det meir jobbing som vanleg, mykje tekst og bilete. Og eit hemmeleg prosjekt eg jobbar med, som eg håpar blir ferdig i haust.