Datalagringsdirektivet vil få konsekvensar for alle som tilbyr breibandstenester, som til dømes kommunale kraftselskap. Men kunnskapen om direktivet er for dårleg, meiner NITO – Norges Ingeniør- og Teknologorganisasjon.
Blir datalagringsdirektivet innført vil alle offentlege kommunikasjonstilbydarar bli pålagde å lagre data knytte til bruk av telefon og internett. All data skal lagrast mellom 6 og 24 månader, og berre politiet med løyve frå dommar kan få tilgang til dei.
Denne lagringa vil gjelde netteleverandørar, som til dømes kommunale kraftselskap som tilbyr breiband til sine kundar, forklarar Trond Smaavik, styremedlem i NITO.
For nettilbydarane vil dette og handle om å ha den rette kompetansen på plass når data skal lagrast og handterast. Korleis kostnadane ved eventuelt innkjøp av lagringsutstyr skal fordelast er heller ikkje avklart.
NITO hadde nyleg ei undersøking mellom sine medlemer kor 63,9 prosent av dei spurte ikkje har noka meining om saka eller ikkje kjenner til datalagringsdirektivet.
Trond Smaavik trur at mange føler seg distanserte frå teknologien og difor ikkje har ei meining om dette.
– Mange reflekterer nok ikkje så mykje over kva som skjer i bakgrunnen medan vi snakkar i telefonen eller jobbar på internett. Når det gjeld datalagringsdirektivet, så forventer kanskje folk at dette er noko politikarane tek hand om.
Sjølv meiner han konsekvensane med å lagre slike data over tid er mange og bør utgreiast betre før ein går til det skritte å byrje ei systematisk lagring.
– Det viktigaste i ein slik samanheng er å sikre at ein har mekanismar som hindrar planting og lekkasje av informasjon. Det er ein enkel sak å forfalske datatrafikk som så blir lagra.
Smaavik meiner vidare at behovet for datalagring ikkje er godt nok dokumentert.
Datalagringsdirektivet er no ute på høyring til 12. april 2010.
