Sogndal er ein askeladd, ja, kanskje sjølve Askeladden med stor A i norsk fotball. Frå cupfinalen i 1976 og til eliteserien i dag, 35 år seinare, har det gode laget frå den vesle bygdebyen blanda seg inn i det gode selskap, til glede for mange, og til litt ergrelse for nokre få, særleg trenarar i Vålerenga og Ålesund med fleire.
Det er viktig at nokon, gjennom systematisk arbeid og vekt på kompetansebygging og profesjonell drift, kan syna at ”smått kan vera godt” også i fotball. Sogndal fotball har bygd på ein idrettsfilosofi som legg vekt på systematikk, utvikling av eigne krefter og dugnad kopla med profesjonalitet. Det er imponerande å sjå dei anlegga som i dag er i full drift rundt Fosshaugane stadion: Særleg vil eg understreka det banebrytande samarbeidet som er utvikla mellom Sogndal fotball og Høgskulen i Sogn og Fjordane, både når det gjeld anlegg og idrettsutdanning. Det er ikkje tilfeldig at Høgskulen i dag har den største idrettsutdanninga i landet utanom Idrettshøgskulen.
I dette bildet av ein sjølvstendig og profesjonell idrettsorganisasjon høyrer og nynorsken heime. SIL har heile tida, som ein heilt sjølvsagd del av profilen, brukt nynorsk. Det gjeld i administrasjonen, i eksterne annonsar og meldingar og på nettsidene sine. Det at de brukar nynorsk naturleg i ei verd som er så dominert av bokmål, er viktig for holdningane til dette språket, både i lokalmiljøet og nasjonalt. Nynorsk blir ikkje sidrompa når det er på ei fotballside det står om ”Siger på vindfulle La Manga” eller ”heimetrøye”. Særleg når Tone Damli Åberge er med og reklamerer for trøya.
Nynorsk er og ein del av den overordna strategien. Som dagleg leiar seier det:
” Vår kommersielleoppgåve forutan å spele fotball er å “selje” Sogn og Fjordane og nærings- og kulturlivet i fylket. Å ikkje nytte nynorsk ville bygd ned produktet og tilliten i den jobben me gjer. Nynorsk er vårt viktigaste våpen i kampen om å skape ein identitet.”
Dette er profesjonell tenking, og det gagnar nynorsken på alle måtar.
Eg vil då be Egil B Mundal komma fram og ta mot Landssamanslutninga for nynorskkommunar sin pris for god målbruk i det offentlege rommet.
