Ordførar Gro Skartveit (V) kjenner seg trygg på at Finnøy har ein solid nynorsk identitet.
Det er hektiske dagar i Finnøy kommune, omkampen om kven som skal få drive legebåten i øykommunen, er i gang. Når skodda heng over fjorden og legekontoret er stengt, er det legebåten som reddar liv i Finnøy. No skal Helse Stavanger finne ut kven som får lov til å drive båten i åra framover.
– Det er travelt, men spanande, seier ordføraren, som har funne nokre tilmålte minutt til oss.
– Du har vel nyleg landa etter valsigeren, du er godt nøgd med resultatet?
– Det er eg, jo. Men som ordførar er eg også spent på kva valresultatet har å seie for distrikta,Det er eg ikkje så sikker på. Det blir stadig høgare krav til kommunal drift, og då treng ein også midlar å drive for., slår venstreordføraren fast.
Nyleg lanserte Stavanger Aftenblad henne som ein av kandidatane som kan bli spurde om å gjere ein jobb i regjeringskvartalet. Likevel høyrest det ut som om utfordringane som ordførar er spanande nok, i alle fall framleis.
Mangfaldig kommune
– Eg er stolt over å vere ordførar i denne kommunen, ikkje minst sidan folk er så engasjerte. Dei står på og held liv i eit mangfald av organisasjonar og frivillig arbeid. Det står det respekt av.
Skartveit meiner at land- og havbrukskommunen har mykje å by på, både for hyttefolk og fastbuande. Trass i ein økonomi der sparekniven må brukast kraftig denne hausten, er ordføraren positiv. Etter at store deler av øysamfunnet vart landfast med Stavanger med Finnfast i 2009, har folketalet fått seg ein oppsving og er no oppe i 3050. Sjølv om kommunen har fått kortare veg til byen, meiner ordføraren at Finnøy framleis klarer å halde på identiteten og særpreget – også når det gjeld språk. Skartveit meiner det er forskjell på Finnøy og nabokommunen Rennesøy, som kanskje merkar meir til bokmålspresset frå byområdet.
– Me kjenner ikkje bokmålspresset på kroppen ennå, men me veit jo ikkje korleis dette vil utvikle seg. Me har mange arbeidsplassar og aktivitetar i kommunen, vegen ut har ikkje ført til at «alle» pendlar ut, og me har såpass lang veg ut at folk i stor grad ikkje deltek på fritidsaktivitetar i Stavanger . Det er ofte det som skjer i kommunar der nynorsken blir pressa ut av bokmålet.
Ordførar og forfattar
Skartveit meiner nynorsk er heilt naturleg som administrasjonsspråk i kommunen. Til no har ho ikkje sett klager frå nytilsette eller nyutdanna som heller ynskjer å skrive bokmål.
– Det er ikkje noko tema, det kan sjå ut som at nynorsken er heilt naturleg for dei.
At lokalavisa Øyposten no blir gjeven ut på bokmål, synest ho derimot er verre å kommentere.
– Mange har nok lagt merke til det, men det er ikkje noko me kan gjere noko med. Me får gjere noko der me har høve til det.
Sjølv er ho nynorskbrukar inntil margen. Både som politikar og som forfattar. Dei to bøkene ho har gjeve ut, er begge på nynorsk.
– Ein av lesarane mine ringde faktisk for å høyre om den eine boka mi kom til å kome på bokmål, seier ho og ler.
– Det er første gongen eg har høyrt om noko slikt. Sjølvsagt kom ho ikkje på bokmål. Det ville jo vore heilt unaturleg.
Ordføraren om:
Språk:
Finnøy er ein nynorskkommune der me kjenner lite til bokmålspresset. Sjølv er eg nynorskbrukar på min hals.
Sosiale medium:
Her er kommunen altfor dårleg. Me må bli meir synlege i sosiale medium og må vere der folk er.
Kommunesamanslåing:
Det blir kommunesamanslåing, enkelt og greitt. Eg håpar berre me får lov til å gjennomføre desse prosessane lokalt, eg vil ikkje at andre skal teikne kartet for oss.
