Maria Parr er tildelt Rogaland fylkeskommune sitt Rasmus Løland – stipend.
Maria Parr har hausta ei mengd prisar for sin barnelitteratur. I 2009 fekk ho blant anna Ole Vig – prisen, Teskjerringsprisen og Brageprisen for barnebøkene Vaffelhjarte og Tonje Glimmerdal. Og no nyleg vart barnebokforfattaren frå Vanylven kåra til Årets nynorskbrukar, juryen meinte ho skapte ein klok og serk litteratur som gav barn og unge ein moglegheit til å få meir kontakt med nynorsken.
Betyr mykje
– Det gjer meg glad og audmjuk – og eg får ein tryggleik for at eg kan halde på med det eg held på med. Det er stort og rart at det eg skriv vert sett pris på. Samstundes kjenner eg veldig på at det ikkje er prisar som er grunnen til å skrive. Barn delar ikkje ut mange prisar – så det betyr like mykje å få eit brev i posten frå ein liten lesar ein stad, som å få ein pris.
No vert altså Maria Parr heidra med Løland – stipendet.
– Det betyr enormt mykje. Det betyr at eg får lov til å skrive, seier prisvinnaren sjølv.
Rasmus Løland – stipendet vart oppretta av Rogaland fylkeskommune i 2007 og skal stimulere til auka produksjon av barne – og ungdomslitteratur samstundes som det skal gjere det mogleg for forfattarar å skrive på heiltid for ein periode, eller ta del i forfattarstudier og liknande. Stipendet er meint å vere ei oppmuntring til å produsere ny norsk litteratur for barn og ungdom.
Skal vere kjekt
– Du har etterkvart fått eit tett forhold til Rasmus Løland sin litteratur og markeringa i Suldal, kva har dette å seie for deg som forfattar?
– Det var ei aha-oppleving å oppdage Rasmus Løland, og sjå at den norske barnelitteraturtradisjonen går så langt attende. Eg synest Løland er så flink til å skildre barn sin måte å føle på. Han er tildømes ekspert på å skildre det dårlege samvitet og andre kvaler, meiner Parr.
Den unge forfattaren trur at ein må gjere skrivinga til noko lysbetont og ufarleg for å få fram fleire unge forfattartalent.
– Veldig mange forbind skriving med det å skulle prestere, og ein er redd for å gjere feil. Skriving skal vere glede. Det er viktig. Eg har lært veldig mykje av å lese andre forfattarar, og av å skrive, skrive og skrive.
Vert forma
– Du er sjølv frå bygda, om enn ikkje langs rv 13, kva har bakgrunnen din å seie for deg som forfattar?
– Eg veit ikkje heilt. Eg hadde nok skrive annleis og om andre ting dersom eg hadde vakse opp ein annan stad. Men eg trur kanskje eg hadde skrive uansett. Bakgrunnen formar det eg skriv og måten eg skriv på, men den er nok ikkje avgjerande for at eg skriv.
Og til sommaren skriv ho vidare.
– No har eg fått stipend, så til sommaren og hausten, då kan eg endeleg sette meg ned å skrive. Då håper eg det kjem noko.
Rasmus Løland – stipendet er på 100.000 kroner.
