Ein utanlandsk investor har vist interesse for å kjøpe den tidlegare felgprodusenten Fundo Wheels AS i Høyanger. Ordførar Kjartan Longva (Ap) har tru på at næringslivet i kommunen skal klare å omstille seg etter konkursen.

Kommunen er no på leit etter nokon som vil ta over drifta ved fabrikken. Ein utanlandsk investor har nyleg vist interesse for å kjøpe bedrifta.

– Dette er veldig usikkert, men det er ei utanlandsk bedrift som har vist interesse for ei mogleg drift av Fundo. Truleg veit me meir over påske, seier Longva.

Manglande etterspørsel etter felgar til Volvo, Audi og BMW førte til at felgprodusenten gjekk konkurs i januar. Heile Høyangersamfunnet er no berørt av konsekvensar frå finanskrisa. Med alle ringverknadene har totalt sett ein stad mellom 450 og 500 menneske mista jobben sin. Hydro i Høyanger har også varsla at 20 tilsette må gå.

Støtte frå regjeringa
Nyleg besøkte statsminister Jens Stoltenberg Høyanger. I den siste tida har også statsministeren besøkt andre industristadar som er råka av finanskrisa, deriblant Eramet sin fabrikk i Sauda.

– Det var veldig kjekt. Han var veldig godt orientert om det som har skjedd på Fundo. Og han sa jo at i det øyeblikket me har prosjekt som er lønnsame, så har me pengar.

– Regjeringa støttar Høyanger for å skape nye arbeidsplassar og ny vekst. Situasjonen i Høyanger er alvorleg både for lokalsamfunnet og ikkje minst for dei einskildpersonane og familiane dette gjeld, uttalte statsminister Jens Stoltenberg i ei pressemelding då regjeringa valde å gi kommunen 30 millionar i omstillingsmidlar.

Midlar ordførar Kjartan Longva meiner skal brukast til å gå gjennom potensielle prosjekt som kan bli aktuelle for å starte opp att drifta ved fabrikken. I tillegg ønskjer me å kunna ta  imot gründarar.

– Ein gründer har ofte ein god idé, men lite pengar, meiner Longva, og legg vekt på at han er overraska over kor kjapt omstillingsmidlane var på bordet.

No er ordføraren mest oppteken av kva som vil skje med Høyangersamfunnet medan ein ventar på nye tiltak og omstillingar.

– Det er spanande. Kva skjer medan me ventar? Flytter dei unge frå kommunen for å finne arbeid? Sit me til slutt att med dei eldste innbyggarane? Då er me i så fall komen inn i ein vond sirkel, slår han fast.

Må omstille seg
Høyanger kommune fekk i tillegg til omstillingsmidlane sju millionar i ekstraordinære skjønnsmidlar. Bakgrunnen for at regjeringa valde å gå inn i Høyanger med ei omfattande støtte, er ikkje minst dei store ringverknadane konkursen har gitt samfunnet.

– Regjeringa vil dessutan følgje utviklinga i Høyanger nøye, og vurdere behovet for å støtte på nytt om det er nødvendig, uttalte kommunal – og regionalminister Magnhild Meltveit Kleppa til Sogn Avis tidlegare i vår.

Og ordførar Longva har tru på ei endring.

– Eg er avventande. Men me skal klare å skape ny aktivitet og omstille oss, det har me også gjort før.

Høyanger kommune har dei siste åra hatt ein nedgang i folketalet på om lag 10 prosent. 1. januar 2009 var det 4. 327 innbyggarar i kommunen.

(Framsidebilde: Høyanger kommune)

Kommunal- og regionalminister Magnhild Meltveit Kleppa (Sp) varslar eit eige program for å stimulere lysta til å bu i distrikta.

Programmet blir lansert som eitt av fleire tiltak i stortingsmeldinga om distrikts- og regionpolitikken, som departementet til Kleppa legg fram i dag.
– Vi har blant anna som ambisjon å sørgje for større handlingsrom lokalt, slik at lokale initiativ kan følgjast opp, seier Kleppa til NTB.
Kor mykje pengar som skal brukast på satsinga, vil ho ikkje seie noko om før statsbudsjettet for neste år blir lagt fram til hausten.

Meir trivsel
Eitt av tiltaka i stortingsmeldinga er ei eiga satsing på lokale tiltak for å sikre meir trivsel i lokalsamfunna.
Ifølgje statsråden er bakgrunnen for satsinga ei undersøking om motiva for flytting og busetnad.

– Undersøkinga viser at attraktive lokalsamfunn blir stadig viktigare for busetnaden i tillegg til arbeid og bustad, seier Kleppa.

Meir kunnskap
– Derfor vil vi setje i verk eit program for å auke kunnskapen om kva som gjer samfunn attraktive, og korleis ein kan arbeide lokalt for å fremje attraktiviteten. Kunnskap på dette feltet har mykje å seie for utviklinga av lokalsamfunn og kommunar, seier Kleppa.

Ho trekkjer fram utviklinga av gode stader å bu, både for innbyggjarar og tilflyttarar, som avgjerande for busetnadsutviklinga i mange distriktskommunar.

Unge
– Særleg er dei busetnadsvala som unge i etableringsfasen gjer, avgjerande. Det same gjeld busetnadsvala til innvandrarar, seier statsråden.

Ho varslar at departementet vil fremje prosjekt i kommunar og regionar som kan medverke til å vidareutvikle kunnskapen om faktorar som stimulerer bulysta blant folk, som fremjar inkludering og får fleire tilflyttarar til å bli buande i distrikta.

(NPK)

– Nasjonalparkane våre er viktige for kommunane si omdømmebygging. Men verneområda legg også hindringar i forhold til anna type aktivitet, meiner ordførar i Stryn kommune, Nils Petter Støyva (Ap).

88 prosent av arealet i Stryn kommune er verna eller bandlagt. Blant anna Jostedalsbreen nasjonalpark, som med sine 1315 kvadratkilometer er den 4. største nasjonalparken i landet. Nasjonalparken vart oppretta i 1991 og utvida i 1998. Jostedalsbreen er ein stor platåbre med mange brearmar og er den største breen på fastlandet i Europa. Nasjonalparken inneheld òg mange andre mindre brear.

– Eg trur nasjonalparkane vert ein viktigare del av merkevarebygginga til kommunane framover. I mange område vil det bli eit kvalitetsstempel med ein nasjonalpark, seier Støyva, og viser til USA der mange nasjonalparkar etter kvart fungerer som magnetar for reiselivsbedriftene.

– Me er i dag ein stor reiselivskommune, og nasjonalparken er viktig for oss. Samstundes ser me jo at verning og bandlegging av område gir avgrensingar. Blant anna var det fleire større planar for kraftutbygging i området på slutten av 1980 – talet og byrjinga av 90 – talet, men dei vart aldri realiserte. Eg har lenge vore ein talsmann for å mjuke opp verneregimet i forhold til nasjonalparkar for å få meir næringsaktivitet, meiner ordføraren.

Stryn kommune har blant anna hatt ynskje om å både flytte grensene for nasjonalparken og få bygd ein gondolbane slik at folk lettare kan kome seg inn i nasjonalparken. Utan at dei har lukkast med det.

– Slik det er no, er parken eit turområde for dei spreke. For andre som ikkje er så spreke, er det verre å få brukt området. Men når me no har fått ein nasjonalpark er det viktig å akseptere den og bruke den som eit trekkplaster, slår Støyva fast. 

Vekst og vern er eit tema på landstinget i mai.

Kommunal – og regionalminister Magnhild Meltveit Kleppa (Sp) meiner Diktarvegen er eit unikt prosjekt.

Ministeren uttrykte støtte til prosjekt som klarer å knyte kultur og næring saman då ho snakka om rv. 13 som verktøy for ein aktiv distrikts – og regionalpolitikk under Diktarvegkonferansen i Ulvik i dag. Ho meinte også prosjektet ville ha gode sjansar for å få støtte frå departementet.

– Me har gode erfaringar med å støtte prosjekt som skaper engasjement og nye arbeidsplassar i distrikta, meinte ho og la vekt på sitt eige engasjement for den mykje omtalte vegstrekninga.

– Diktarvegen er ein openbar kandidat til slike midlar, uttalte ho.

Kommunal – og regionalministeren gav også nokre hint om kva som vil kome i distrikts – og regionalmeldinga som vert lagt fram førstkomande fredag.

– Noko av det viktigaste er å utvide det lokale handlingsrommet. Diktarvegen er eit glimrande uttrykk for lokale krefter som ser lokale fortrinn, meinte ho

Diktarvegkonferansen starta opp i Ulvik i dag. Meininga med prosjektet er at spor etter fem kjende forfattarar skal lose deg langs rv. 13 frå Jæren, gjennom Ryfylke, Hardanger, Voss, Sogn og til Sunnfjord.

Målet er å etablere den første litteraturruta i Noreg, der forfattarane Arne Garborg, Rasmus Løland, Olav H. Hauge, Per Sivle og Jaob Sande og deira lokale senter skal vere ryggraden.

Her skal ein syngleggjere arbeidet deira på stoppunkt langs turistvegen, samarbeide om kulturprosjekt og pedagogiske opplegg, utvikle felles litteratunettverk, tilrettelegge fysiske utstillingar og å styrke ruta som indre stamveg. Ein legg no grunnlaget for å utvikle og formalisere diktarvegprosjektet til å bli ein ressurs for nærings – og utviklingsarebeidet i 16 kommunar, 5 regionar og 3 fylkeskommunar. Målet er å nytte kulturkapitalen etter dei fem forfattarane til noko positivt og utviklande for framtida.

I dag er det klart for seminaret om det som kan bli den første litteraturruta i Noreg. Spor etter fem diktarar skal gjere rv. 13 til noko meir enn berre rein topografi.

Dei fem diktarane Garborg, Løland, Hauge, Sivle og Sande skal på ulikt vis dra føremon av kvarandre og skapa nye og spennande opplevingar for dei reisande.

– Eit nyskapande samarbeidsprosjekt som dette, vil truleg få mykje merksemd. Dette vil koma kvar av dei fem diktarane til gode, seier styreleiar Torunn Ljone i Olav H. Hauge Stiftinga.

– Eg trur og fokus på diktarane, og små opplevingar langs vegen, vil få langt fleire tilreisande til å koma innom senteret og oppleva aktivitetane våre. For Haugesenteret, som er under planlegging, vil dessutan det å ha ein såpass konkret samarbeidsarena vera til svært god hjelp, seier Ljone.

Felles nytte

Det sørlegaste punktet for Diktarvegen er på Jæren kor det ligg føre planar for eit nasjonalt senter for Arne Garborg. Dagleg leiar for Nasjonalt Garborgsenter, Einar Schibevaag, ser at dei fem forfattarstiftingane har mykje å vinne på å jobbe jamsides med pedagogiske opplegg, marknadsføring og utveksling av kunnskap.

– Rv. 13 bind oss saman. Dette prosjektet kan gje synergiar til fleire kulturtiltak og å fremje nye kunstnartalent i bygdene våre, seier Schibevaag. Han kallar Diktarvegen ein vestlandsakse gjennom område med felles kulturelle tradisjonar og utfordringar.

Ikkje kommersielt fokus

I Ryfylke går rv. 13 gjennom forfattaren Rasmus Løland sitt rike. Dagleg leiar for Lølandstiftinga, Marny Skeie Henkel, har tru på at Diktarvegen kan skape noko nytt, noko unikt og annleis. Ein veg for undring, opplevingar og ettertanke, noko som ikkje først og fremst er kommersielt.

– Det trur eg trengst i ei verd der det er mykje kommersiell fokus. Kvifor ser så mange på “Der ingen skulle tru at nokon ville bu”? undrar Skeie Henkel.

Lølandstiftinga har allereie prøvd ut nokre tiltak som Diktarvegen kan hauste erfaring frå, gjennom mellom anna å dekorere den lokale ferja med Løland-sitat og ei skrivarhytte for diktarar, som skal opne no i mai.

Og nettopp det med hausting av erfaring frå kvarandre er eitt av goda dette veg-prosjektet kan gi dei ulike diktarforeiningane, meiner leiar for Per Sivle-laget, Jens Brekke.

– Å kunne informere saman om alt det som finst på rekkje og rad langs vegen er eit stort føremon. Det er voldsomt spennande å jobbe saman for å kanalisere litteraturinteresserte menneske langs denne aksaen.

Brekke synest tanken om til dømes ei GPS-navigering som gjer at folk kan finne installasjonar og aktuelle område verkar interessant.

Midt i blinken

– Idèen om Diktarvegen er midt i blinken for oss, seier leiar i Jakob Sande-selskapet, Margrete Reisæter.

Jakob Sande si heimbygd Fjaler i Sogn og Fjordane representerer endepunktet for Diktarvegen.

– Dette er utvikling av lokalsamfunnet og identiteten her og av Vestlandet. Det er med på å sette dei vakre fjordane og fjella tydelegare på kartet. Diktarvegen er et godt reisemålskonsept, både for nordmenn og utlendingar.

Fakta om Diktarvegen

* Diktarvegen skal gå frå Jæren i Rogaland, via Ryfylke, Hardanger, Voss og Sogn og ende i Sunnfjord i Sogn og Fjordane.
* Prosjektet har som mål å bli den første litteraturruta i Noreg.
* Fem forfattarar frå plassar kring rv. 13 skal syne att i Diktarvegen: Jakob Sande, Per Sivle, Olav H. Hauge, Rasmus Løland og Arne Garborg.
* Ein eigen konferanse om Diktarvegen blir arrangert i Ulvik 15. og 16. april 2009.

Kommunal – og regionalminister Magnhild Meltveit Kleppa (Sp) meiner Diktarvegen er eit unikt prosjekt.

Ministeren uttrykte støtte til prosjekt som klarer å knyte kultur og næring saman då ho snakka om rv. 13 som verktøy for ein aktiv distrikts – og regionalpolitikk under Diktarvegkonferansen i Ulvik i dag. Ho meinte også prosjektet ville ha gode sjansar for å få støtte frå departementet.

– Me har gode erfaringar med å støtte prosjekt som skaper engasjement og nye arbeidsplassar i distrikta, meinte ho og la vekt på sitt eige engasjement for den mykje omtalte vegstrekninga.

– Diktarvegen er ein openbar kandidat til slike midlar, uttalte ho.

Kommunal – og regionalministeren gav også nokre hint om kva som vil kome i distrikts – og regionalmeldinga som vert lagt fram førstkomande fredag.

– Noko av det viktigaste er å utvide det lokale handlingsrommet. Diktarvegen er eit glimrande uttrykk for lokale krefter som ser lokale fortrinn, meinte ho

Diktarvegkonferansen starta opp i Ulvik i dag. Meininga med prosjektet er at spor etter fem kjende forfattarar skal lose deg langs rv. 13 frå Jæren, gjennom Ryfylke, Hardanger, Voss, Sogn og til Sunnfjord.

Målet er å etablere den første litteraturruta i Noreg, der forfattarane Arne Garborg, Rasmus Løland, Olav H. Hauge, Per Sivle og Jaob Sande og deira lokale senter skal vere ryggraden.

Her skal ein syngleggjere arbeidet deira på stoppunkt langs turistvegen, samarbeide om kulturprosjekt og pedagogiske opplegg, utvikle felles litteratunettverk, tilrettelegge fysiske utstillingar og å styrke ruta som indre stamveg. Ein legg no grunnlaget for å utvikle og formalisere diktarvegprosjektet til å bli ein ressurs for nærings – og utviklingsarebeidet i 16 kommunar, 5 regionar og 3 fylkeskommunar. Målet er å nytte kulturkapitalen etter dei fem forfattarane til noko positivt og utviklande for framtida.

– Språk er viktig for å skape omdømme. Det er viktig å våge å skilje seg ut, seier fagkoordinator Solveig Svardal i Telemarksforskning.

Etter hennar meining må kommunen spørje seg sjølv kva dei har som er spesielt, og bygge vidare på det fundamentet som er det grunnleggande og ekte i kommunen og regionen. Elles kan ofte forsøket på å skape eit omdømme bli eit luftslott.

Må ikkje konstruere verdiar
– Me har køyrt undersøkingar på kva folk assosierer med regionar som Telemark, Ryfylke og Setesdal. Mange meiner det er særprega dialektar og språk, ofte nynorsk, seier ho og legg vekt på at det er noko regionane bør dyrke for å skape eit omdømme.

– Språk er identitet. Og omdømmebygging handlar mykje om identitet, slår forskaren fast.

Ho trur ein bevisst nynorsk profil kan vere med å skilje kommunen frå mange andre.

– Ein må våge å vise at ein er annleis og vågar å skilje seg ut. Det er viktig å ikkje konstruere opp verdiar. Dersom det er mangfaldet som er det spesielle med din kommune, skal ein ikkje vere redd for å fokusere på nettopp det. Det ekte og stadbundne kan ikkje konkurranseutsetjast, seier Svardal.

Vil ha det unike
– Kva vil folk ha?

– Folk vil ha det unike, ekte og det som er spesielt nett for denne plassen. Det gjeld både dei som kjem som turistar og dei som kjem flyttande og kanskje vert verande. Det treng ikkje vere noko motsetnad mellom kva dei to gruppene ynskjer. Folk oppsøkjer stadar der kanskje ikkje alle andre har vore.

– Er det nokon du syns har fått det til?

– Eg meiner Ryfylke er på gang med noko interessant. Dei vågar å stå fram med både mangfald og variasjon. Samstundes må dei våge å trekke fram særpreget i regionen.

Merkevare Ryfylke er eit samarbeidsprosjekt mellom dei seks kommunane i Ryfylke IKS, Strand, Forsand, Hjelmeland, Finnøy, Suldal og Sauda. Regionen har no fått ein felles logo og nettstad, http://www.ryfylke.no/.

(Framsidebilde: Telemarksforskning)

Omdømmebygging i kommunane er eit tema på landstinget i mai.

I dag er det klart for seminaret om det som kan bli den første litteraturruta i Noreg. Spor etter fem diktarar skal gjere rv. 13 til noko meir enn berre rein topografi.

Dei fem diktarane Garborg, Løland, Hauge, Sivle og Sande skal på ulikt vis dra føremon av kvarandre og skapa nye og spennande opplevingar for dei reisande.

– Eit nyskapande samarbeidsprosjekt som dette, vil truleg få mykje merksemd. Dette vil koma kvar av dei fem diktarane til gode, seier styreleiar Torunn Ljone i Olav H. Hauge Stiftinga.

– Eg trur og fokus på diktarane, og små opplevingar langs vegen, vil få langt fleire tilreisande til å koma innom senteret og oppleva aktivitetane våre. For Haugesenteret, som er under planlegging, vil dessutan det å ha ein såpass konkret samarbeidsarena vera til svært god hjelp, seier Ljone.

Felles nytte
Det sørlegaste punktet for Diktarvegen er på Jæren kor det ligg føre planar for eit nasjonalt senter for Arne Garborg. Dagleg leiar for Nasjonalt Garborgsenter, Einar Schibevaag, ser at dei fem forfattarstiftingane har mykje å vinne på å jobbe jamsides med pedagogiske opplegg, marknadsføring og utveksling av kunnskap.

– Rv. 13 bind oss saman. Dette prosjektet kan gje synergiar til fleire kulturtiltak og å fremje nye kunstnartalent i bygdene våre, seier Schibevaag. Han kallar Diktarvegen ein vestlandsakse gjennom område med felles kulturelle tradisjonar og utfordringar.

Ikkje kommersielt fokus
I Ryfylke går rv. 13 gjennom forfattaren Rasmus Løland sitt rike. Dagleg leiar for Lølandstiftinga, Marny Skeie Henkel, har tru på at Diktarvegen kan skape noko nytt, noko unikt og annleis. Ein veg for undring, opplevingar og ettertanke, noko som ikkje først og fremst er kommersielt.

– Det trur eg trengst i ei verd der det er mykje kommersiell fokus. Kvifor ser så mange på “Der ingen skulle tru at nokon ville bu”? undrar Skeie Henkel.

Lølandstiftinga har allereie prøvd ut nokre tiltak som Diktarvegen kan hauste erfaring frå, gjennom mellom anna å dekorere den lokale ferja med Løland-sitat og ei skrivarhytte for diktarar, som skal opne no i mai.

Og nettopp det med hausting av erfaring frå kvarandre er eitt av goda dette veg-prosjektet kan gi dei ulike diktarforeiningane, meiner leiar for Per Sivle-laget, Jens Brekke.

– Å kunne informere saman om alt det som finst på rekkje og rad langs vegen er eit stort føremon. Det er voldsomt spennande å jobbe saman for å kanalisere litteraturinteresserte menneske langs denne aksaen.

Brekke synest tanken om til dømes ei GPS-navigering som gjer at folk kan finne installasjonar og aktuelle område verkar interessant.

Midt i blinken
– Idèen om Diktarvegen er midt i blinken for oss, seier leiar i Jakob Sande-selskapet, Margrete Reisæter.

Jakob Sande si heimbygd Fjaler i Sogn og Fjordane representerer endepunktet for Diktarvegen.

– Dette er utvikling av lokalsamfunnet og identiteten her og av Vestlandet. Det er med på å sette dei vakre fjordane og fjella tydelegare på kartet. Diktarvegen er et godt reisemålskonsept, både for nordmenn og utlendingar.

Fakta om Diktarvegen

* Diktarvegen skal gå frå Jæren i Rogaland, via Ryfylke, Hardanger, Voss og Sogn og ende i Sunnfjord i Sogn og Fjordane.
* Prosjektet har som mål å bli den første litteraturruta i Noreg.
* Fem forfattarar frå plassar kring rv. 13 skal syne att i Diktarvegen: Jakob Sande, Per Sivle, Olav H. Hauge, Rasmus Løland og Arne Garborg.
* Ein eigen konferanse om Diktarvegen blir arrangert i Ulvik 15. og 16. april 2009.

Arbeidet med å få meir nynorsk i barne-tv har fått drahjelp. No etablerer NorDubb Studios seg i Volda, skriv nm.no

Selskapet skal leggje på norske røyster på ein serie som skal synast på NRK barne-tv. No leitar dei etter gode røyster i Volda.

– Eg er sikker på at det bur mange menneske i Volda og omegn som har røyster som passar godt til dubbing, seier disponent Morten Lange i NorDubb til Sunnmørsposten.
NorDubb Studios utfører dei aller fleste oppgåver innan lyd-til-bilete. NRK, TV2, Svensk Filmindustri, Nordisk Film, Disney Channel, Warner og BBC er blant oppdragsgjevarane til NorDubb.

Emilie Asplin (31) er truleg landets einaste bygdelivsmeklar. Ho leiar prosjektet ”Vi snur vinden” som skal få fleire til å oppdage Vest–Telemark.

– Dette er eit pilotprosjekt i denne regionen, og truleg også på landsbasis. Målet er at fleire skal busetje seg i Vest–Telemark, seier Asplin, og viser til kommunane som står bak prosjektet: Fyresdal, Hjartdal, Kviteseid, Nissedal, Seljord, Tokke og Vinje. Ho meiner god omdømmebygging er avgjerande for å få resultat.

10 nye familiar
– Dersom ikkje omdømmet til regionen er godt, er det nesten ikkje vits i å drive med dette. Og kvar enkelt innbyggar må ha ein ambassadørrolle og fortelje korleis dei har det. Drammen har klart å snu eit dårleg omdømme til noko positivt.

Prosjektet ”Vi snur vinden” starta opp i 2007 og skal gå fram til og med neste år. Til no har om lag 10 familiar flytta til regionen som ei følgje av dette, samstundes som det er om lag 80 interesserte familiar i porteføljen. Om lag halvparten av desse er ute etter eit lite småbruk.

– Ein av dei største utfordringane med dette arbeidet er å frigjere småbruk. Over halvparten av dei som tek kontakt med meg er interessert i eit småbruk. Eg har stor respekt for at det kan vere vanskeleg å kvitte seg med eit bruk, men her i regionen er det mange som står tome og berre forfell.

I 2002 vart det gjennomført ei småbruksundersøking i regionen som viste at det var om lag 700 bruk utan fast busetnad. Då eigarane vart kontakta resulterte det i at litt over 100 av bruka vart selde.

Inspirasjonstreff i Oslo
– Den andre store utfordringa er å skaffe jobb. Mange frå regionen har flytta vekk, teke utdanning, fått ein spanande jobb og så vil dei attende til heimkommunen. Men så finst det ikkje så spanande jobbar her. Me må skape arbeidsplassar, men ikkje minst må me også synleggjere dei som finst, seier ho.

Asplin trekkjer også fram oppretting av næringshagar som eit godt tiltak for å fremje næringslivet.

– Fyresdal har til dømes gode erfaringar med det. Terskelen for å flytte ei bedrift vert lågare når det er eit miljø der frå før, trur ho.

Målet til prosjektet var opphavleg å få 50 familiar til å flytte til Vest–Telemark i løpet av dei tre åra. Det tvilar Emilie Asplin på at ein klarer.

– Det går jamt og trutt, men sakte. Men me er jo også på jakt etter dei som har tenkt grundig gjennom dette og som vil slå seg ned her. Og det tek ofte tid, meiner ho.

Prosjektet har drive marknadsføring av regionen, idédugnad innad i regionen og samlingar for interesserte som ynskjer å flytte til regionen. Blant anna skal det vere eit nytt Vest–Telemark treff på Smuget i Oslo 7. mai i år. Asplin meiner trass i prosjektperioden at ein treng opp mot fem år før ein får ein markert effekt av arbeidet.

(Framsidebilde: Arvid Hansen)

Omdømmebygging i kommunane er eit tema på landstinget i mai.

Styret i LNK deler i år ut pris for god offentleg språkbruk.

Prisen kan gå til ei offentleg verksemd som har arbeidd for å fremja nynorsk språk, men den kan også gå til einskildpersonar som er markerte nynorskbrukarar i det offentlege rommet. Den første prisen vart delt ut i 1993, og prisen blir delt ut annakvart år. Blant tidlegare prisvinnarar kan ein nemne Ullensvang herad, Vågå reiselivslag, Fylkesmannen i Rogaland, Odd Nordstoga, Lotteritilsynet og Peer Gynt – spelet. Det er styret i LNK som er jury, og dei kjem til å ta ei avgjerd i god tid før landstinget. Prisvinnaren vert invitert til Stryn, der statsråd Magnhild Meltveit Kleppa deler ut prisen 27. mai.

– I år har me faktisk fått inn tre framlegg før me har annonsert prisen, men me vil gjerne ha mange fleire, seier Vidar Høviskeland, dagleg leiar i LNK. Frist for å sende inn forslag er 20. april.

Frå og med 2009 vert Pris for offentleg målbruk samordna med utdelinga av Kommunal – og regionaldepartementet sin Pris for årets nynorskkommune. Denne prisen skal departementet første gang dele ut i august i år.

På landstinget til LNK i mai skal det veljast nytt styre i organisasjonen. I følgje innstillinga frå valnemnda held Jan Magne Dahle frå Ørsta kommune, fram som styreleiar.

Også Astrid Myran Aarvik frå Lærdal kommune og Rune Øygard frå Vågå kommune held fram frå det førre styret. Medan Laura Seltveit frå Sauda kommune og Helge Andre Njåstad frå Austevoll kommune er nye styremedlemmer.

Valnemnda gjer også framlegg om at Nils R. Sandal, Sogn og Fjordane fylkeskommune, Velaug Veum, Sogn og Fjordane fylkeskommune og Bjørn Fredrik Nome, Fyresdal kommune vert varamedlemmer